Solum iugi saxosi in Antarctica media numquam microorganismos continet.
Primum inventus est periti nullam vitam in solo superficiei Telluris esse. Solum ex duabus iugis saxosis, vento pulsatis, in interioribus Antarcticae, trecenta milia passuum a Polo Australi distantibus, oritur, ubi milia pedum glaciei montes penetrant.
“Homines semper putaverunt microbia esse robusta et ubicumque vivere posse,” dicit Noah Firer, oecologus microbianus apud Universitatem Coloradensem Boulder, cuius turma solum investigat. Postremo, organismi unicellularis inventi sunt viventes in ignibus hydrothermalibus cum temperaturis excedentibus 200 gradus Fahrenheit, in lacubus sub dimidio miliario glaciei in Antarctica, et etiam 120,000 pedes supra stratosphaeram Telluris. Sed post annum laboris, Ferrer et discipulus eius doctoralis Nicholas Dragon adhuc nulla signa vitae in solo Antarctico quod collegerunt invenerunt.
Firer et Dragone sola ex undecim diversis iugis montium, quae amplam condicionum varietatem repraesentant, investigaverunt. Ea quae ex inferioribus et minus frigidis montibus regionibus oriuntur, bacteria et fungos continent. Sed in nonnullis montibus duorum altissimorum, siccissimorum et frigidissimorum iugorum nulla vitae signa apparent.
“Non possumus dicere eas steriles esse,” dixit Ferrer. Microbiologi consueverunt invenire milliones cellularum in cochleari parvo soli. Ergo, numerus perparvus (exempli gratia, centum cellulae viabiles) detectionem effugere potest. “Sed, quantum scimus, nullos microorganismos continent.”
Sive solum quoddam vere vita caret sive postea aliquas cellulas superstites continere detegatur, nova inventa nuper in periodico JGR Biogeosciences edita in investigatione vitae in Marte auxilium ferre possunt. Solum Antarcticum perpetuo congelatum est, salibus toxicis plenum, et non multum aquae liquidae per duo miliones annorum habuit — simile solo Martiano.
Haec fragmenta mense Ianuario anni 2018, per expeditionem a Fundatione Scientiarum Nationali pecuniis sustentatam, ad regiones remotas Montium Transantarcticorum collecta sunt. Per interiora continentis transeunt, planitiem polarem altissimam in oriente a glacie humili in occidente separantes. Scientiae periti castra in Glacie Shackletonensi posuerunt, taenia glaciei sexaginta milium passuum longa quae per hiatum in montibus defluit. Helicopteris adhibiti sunt ad altitudines altas volandum et exempla sursum deorsumque per glaciem colligendum.
In montibus calidis et humidis ad radices glaciei, paucis tantum pedibus supra mare, invenerunt solum incolere animalibus minoribus quam semen sesami: vermibus microscopicis, tardigradis octopedibus, rotiferis et vermibus minutis, qui "columbi" appellantur. Insecta alata. Haec sola nuda et arenosa minus quam millesima parte bacteriorum continent quae in prato bene culto inveniuntur, satis ad cibum praebendam parvis herbivoris sub superficie latentibus.
Sed haec signa vitae paulatim evanuerunt dum turma montes altiores, altius in glacie penetrantes, visitavit. In summo glaciei, duos montes visitaverunt — Montem Schroeder et Montem Roberts — qui plus quam septem milia pedum alti sunt.
Visitationes ad Montem Schroeder crudeles erant, meminit Byron Adams, biologus apud Universitatem Brigham Young Provo in Utah, qui proiectum duxit. Temperatura hoc die aestivo prope 0°F est. Ventus ululans glaciem et nivem lente evaporavit, montes nudos relinquens, perpetuam minam sublationi et iactu palarum hortensium quas attulerant ad arenam effodiendam. Terra saxis volcanicis rubris tegitur, quae per centena miliones annorum a vento et pluvia erosae sunt, relinquentes eas foveolatas et politas.
Cum rupem sustulissent viri docti, basin eius crusta salium alborum — crystallorum toxicorum perchlorati, chlorati, et nitrati — obtectam esse invenerunt. Perchlorata et chlorata, sales corrosivos et reactivos in combustibili missilium et lixivia industriali adhibita, etiam abundanter in superficie Martis inveniuntur. Sine aqua ad abluendum, sal in his montibus Antarcticis siccis accumulatur.
“Simile est collectioni exemplorum in Marte,” dixit Adams. Cum palam inseras, “scis te primum esse qui terram perturbet post in aeternum — fortasse post milliones annorum.”
Investigatores suggesserunt etiam in tam magnis altitudinibus et in asperrimis condicionibus, se adhuc microorganismos vivos in solo inventuros esse. Sed hae exspectationes evanescere coeperunt exeunte anno 2018, cum Dragon artem vocatam reactionem concatenationis polymerasis (PCR) adhibuit ad DNA microbiale in terra detegendum. Dragon 204 exempla e montibus supra et infra glaciem examinavit. Exempla e montibus inferioribus, frigidioribus magnas copias DNA protulerunt; sed pleraque exempla (20%) e magnis altitudinibus, inter quae pleraque e Monte Schroeder et Roberts Massif, nullos eventus examinata sunt, quod indicat ea paucissimos microorganismos vel fortasse nullos continere.
“Cum primum mihi nonnulla eventa ostendere coepit, cogitavi, ‘Aliquid errat,’” Ferrell dixit. Putavit aliquid vitii esse cum exemplo vel apparatu laboratorium.
Draco deinde seriem experimentorum additorum perfecit ad signa vitae investiganda. Solum glucoso tractavit ut videret num quidam organismi in solo id in dioxidum carbonis converterent. Conabatur invenire substantiam chemicam nomine ATP, qua omnis vita in Terra ad energiam conservandam adhibetur. Per aliquot menses, frusta soli in variis mixturis nutrimentorum coluit, conans microorganismos existentes persuadere ut in colonias crescerent.
“Nicolaus labrum culinae in haec exempla iecit,” Ferrell dixit. His omnibus probationibus factis, nihil in quibusdam solis invenit. “Res vere mirabilis est.”
Iacoba Gurdial, microbiologa rerum naturalium apud Universitatem Guelphensem in Canada, eventus "allicientes" appellat, praesertim conatus Dragonis ad determinandum quae factores probabilitatem inveniendi microorganismos in loco dato afficiunt. Invenit altitudinem magnam et concentrationes chlorati altas esse praedictores validissimos defectus vitae detegendae. "Haec inventio perquam interesting est," dixit Goodyear. "Hoc nobis multa de finibus vitae in Terra narrat."
Non omnino persuasa est solum eorum vere exanime esse, partim ob suas proprias experientias in alia parte Antarcticae.
Abhinc aliquot annos, sola ex simili ambitu in Montibus Transantarcticis, loco quingentis milibus passuum ad septentrionem et occidentem a Glacie Shackleton sito, Vallis Universitatis appellato, investigavit, qui fortasse per annos centum viginti milia humiditatis aut temperaturarum liquefactionis significantium non habuit. Cum solum per viginti menses ad viginti tres gradus Fahrenheit, temperaturam aestivam typicam in valle, incubavit, sola nulla signa vitae ostendit. Sed cum exempla terrae paucis gradibus supra congelationem calefecit, quaedam incrementum bacteriale ostenderunt.
Exempli gratia, scientifici invenerunt cellulas bacteriales etiam post milia annorum in glaciebus vivere. Cum hae captivae fiunt, metabolismus cellularum millies tardius fieri potest. In statum veniunt in quo non amplius crescunt, sed tantum damnum DNA reparant quod radiis cosmicis glaciem penetrantibus fit. Goodyear coniecturas facit hos "superstites lentos" fortasse esse quos in Valle Collegii invenit — suspicatur si Dragone et Firer decies plus soli investigavissent, eos in Massiccio Roberts aut Monte Schroeder fortasse invenissent.
Brent Christner, qui microbios Antarcticos apud Universitatem Floridensem Gainesville investigat, credit haec sola altae altitudinis et siccas investigationem vitae in Marte emendare posse.
Animadvertit naves spatiales Viking 1 et Viking 2, quae anno 1976 in Martem descenderunt, experimenta ad vitam detegendam egisse, partim in studiis soli humilis prope litus Antarcticae, regionis quae Valles Siccae appellatur, fundata. Quaedam ex his solis aestate ab aqua liquefacta madescunt. Non solum microorganismos, sed etiam quibusdam locis vermes parvos et alia animalia continent.
Contra, sola altiora et sicca Montis Roberts et Montis Schroeder fortasse meliora loca ad experimenta instrumentis Martianis praebent.
“Superficies Martis pessima est,” Christner dixit. “Nullus organismus in Terra in superficie superesse potest” — saltem unciam superiorem aut duas. Quaevis navis spatialis eo vitam quaerens parata esse debet ad operandum in quibusdam ex asperrimis locis in Terra.
Iura omnia reservantur a Societate Geographica Nationali anno MCMXCVI–MMXV. Iura omnia reservantur a Societate Geographica Nationali anno MMXV–MMXIII.